Manisa’da kadın usta dönemi

TOBB Manisa Kadın Girişimciler Kurulu Başkam Huriye Yılmaz Uslu, liseyi bitirir bitirmez çalışma hayatına adım atmış. Uslu, "Ben profesyonel bir çalışanım. Liseden mezun olunca bir akrabamızın işyerinde işe başladım. 'Benim güvenilir bir elemana ihtiyacım var' deyince kaldım. İnsan kaynakları ve muhasebe üzerine eğitimler aldım. 8.5 yıl orada çalıştım. Kendi ayaklarımın üzerinde durmak için oradan ayrıldım. Ayrıca açık öğretimde çalışma ekonomisi ve endüstri ilişkilerini okudum" dedi.​

Daha sonra başka bir şirkette insan kaynakları bölümünde işe girdiğini belirten Uslu, şöyle devam etti: "8 kez kartvizit değiştirerek 3 yılın sonunda 29 yaşında genel müdür oldum. 4 yıldır genel müdürüm. Almanya menşeili bir firma. Patron yılda bir kez geliyor. Tüm işleri ben yürütüyorum. Aynı zamanda grup ülkelerinin satın alma müdürü oldum. Panel radyatör üreticisiyiz, sadece burada 42 kişi çalışıyor. Tüm grupta ise 700 kişiyiz. Şirkete 'bana emanet' olarak bakıyorum. Aynı zamanda dışarıdan da yürütebileceğim yine imalat sektörüyle ilgili bir projem var. Ona da çalışıyorum. Bir ay içinde belli bir aşamaya gelecek."

Uslu, Kadın Girişimciler Kuruluyla tanışma hikayesini de şöyle anlattı: "Daha önceki kurul başkanımız 'Hikayen ilham versin' diye davet etmişti. Kurulla ilgili ilk teklif geldiğinde 8 yaşındaki çocuğumu, evliliğimi, iş yoğunluğumu düşünerek tedirgin oldum. Ama kabul ettim. Hem kurul başkanlığı, hem de üyelikte ilk dönemim. Kurulumu üreten kadınlardan seçtim. Biz çok yeni başladık. Çiğdem Hanım'ın bir projesi var, ona yoğunlaşacağız. Manisa'da ustalar sürekli olarak tadilat işlerini öteliyor. Çeşitli gerekçelerle ucalar tadilat randevularını hep geciktiriyor. Oysa kadınların bu anlamdaki iş disiplini daha yüksek. Biz de 'kadın usta yetiştirelim' dedik. Firmalarla, Halk Eğitimle görüşeceğiz. Seramik döşemeyi de bilsin, boyayı da bilsin. Sertifikalı olsun. 'Morun 45 tonu' diye bir slogan olsun diye düşünüyoruz. Yardıma ihtiyacı olan kadınları toplayıp, onlara eğitim vermek istiyoruz. Sadece inşaat değil, kadınların kendi gücünü ortaya koyması için farklı eğitimler de vereceğiz. Aynı zamanda finansal okur yazarlık eğitimleri veriyoruz. Kendimiz de eğitimlerden faydalanıyoruz. Son olarak TOBB Başkanımız Rifat Hisarcıklıoğlu’na teşekkür etmek istiyorum. Kadın girişimcilere çok değer veriyor, bu ailenin içinde olmaktan gurur duyuyoruz. Manisa TSO Başkanımız Mehmet Yılmaz, Genel Sekreterimiz Filiz Kavaklı ve oda sekreterimiz Ayşenur Çan'a da teşekkür ediyoruz."

NASIL GİRİŞİMCİ OLDULAR?

Çiğdem Beyazkurt Güder: Hidıofleks Hortum Hidrolik ve Pnömatik firmasının sahibiyim. Kimya mezunuyum. Otomotiv alanında faaliyet gösteren bir firmada başladım. Manisa'ya transfer olarak geldim. Biraz meraklıydım bu işlere. Üretimin her aşamasına dahil oldum. 'Madem bu kadar iyi yapıyorum, 'niye kendim için yapmıyorum' dedim. Bugün istifa ettim ve KOSGEB'e başvurdum. Neden hortum işi derseniz, babamın ticari geçmişinde hortum satışı var. 'Endüstriye dönük, bağlantı ekipmanlarını satabilirim' diye düşündüm. Bir yıl satış ağırlıklı gittim. Kazandığımı hep işletmeye yatırdım. Tecrübeli insanlarla çalışmak istedim. Bir süre sonra satış imalata döndü. 11 kişilik bir ekibim var, hepsi erkek. Orta yaş grubu ve deneyimliler. En zor kısmı insanları yönetmek. Ama ben konusunda çok iyi olan insanlardan oluşan bir ekip kurdum. O yüzden içim rahat. Şimdi de ihracat için çalışıyoruz. Solvent yıkama makinesi geliştiriyoruz. ARGE inovasyon için KOSGEB'e başvurduk. Kendi üretimimiz olan bir ürünü ihraç etmek istiyoruz. Makine baharda çıkar çıkmaz imalata başlıyoruz.

Ebru Yalınkılıçlar: Yamaç Etiket ve Barkod Sistemleri Firması'nın sahibiyim. İktisat okudum. Akademisyen olacaktım. Kardeşimin bu işe çok isteği vardı. Muhasebe bölümünde çalışırken, onun ısrarıyla İzmir'de işe başladık. Şu anda birçok fabrikaya üretim yapıyoruz. Keyifli ve değişik bir sektör. 11 yıl oldu. Kardeşimi kaybettikten sonra ise bu işi manevi mirası olarak düşünüp buraya geldim. Bir takım tatsızlıklar yaşadık ama yılmadım. Halen 10 çalışanımız var. Manisa'da ciddi firmaların etiket ve barkod işlerini yapıyoruz. Girişimci olmaktan zevk alıyorum. Etiket alanında çok değişik sektörlere hizmet verebiliyorsunuz.

Neslihan Alkan: Girişimci bir ruhum var. Türk Dili ve Edebiyatı öğretmeniyim. Yüksek lisans yaptım. En sonunda anaokulu açtım. Üstün Dökmen'e bağlı Küçükşeyler Anaokulu. Ortalama 20 kişilik bir kadın istihdamımız var. 100-200 anneyle temasımız oluyor. Aslında üretken olmaya 0-7 yaş arasında karar veriyorsunuz. Bu nedenle çocuklara verilen ilk eğitim önemli. Aynı zamanda profesyonel nefes koçuyum. 3 yıldır nefes koçluğu yapıyorum. Kadınların kendi gücünü hissetmesi için eğitimler veriyorum. Kurula da farkındalık eğitimleri vermek istiyorum.

Reyhan Sezgin: Sezgin Mermercilik'in sahibiyim. Kurulda da Gördes Temsilcisiyim. Şirketi üniversiteden sonra eşimle birlikte kurduk. 12 yıldır mermerciyiz. Nasıl bu işi kurduk? Ege Üniversitesi'nde okudum. Üniversite hayatım boyunca da çalıştım. Hayalim de girişimci olup, dünyayı gezmekti. Üniversiteden sonra 6 ay bir yerde çalıştım. Soma işe bıraktım. Ocak'ta işten çıktım, eşimle elimizde çok sınırlı bir kaynak vardı. Ancak Mart ayına kadar dayanacak kadar paramız vardı. O iki ayda satış yapamazsak tekrar işe dönme kararı almıştık. Bankada son 600 liramız kalmışken, bir anda bize güvenen bir müşteriden 60 bin Euro geldi. 2008 yılında şirketi kurduk. 'Manisa'da olup da, yurtdışında olmayan ne olabilir' dedik. Tekstil, üzüm, zeytinyağı hepsini denedik. Hepsi de oldu. Soma mermere geçtik. Şu anda sadece ihracat yapıyoruz. Aralarında Amerika ve Çin'in de olduğu 52 ülkeye ihracatımız var. 20 çalışanımız var. Çinli bir ortakla ikinci firma bir daha kurduk. Böylece Çin'e direk ihracat yapıyoruz. ABD'de de bir şirket kurduk. Türkiye'de 450 taş üzerine çalışıyoruz, biz taşların pazarlamasını yapıyoruz. Ama üretime girme planımız var. Daha az hammaddeyle daha çok ürün çıkarmak istiyoruz. Normalde şu anda taşta üretim 2 santimetre üzerinden yapılıyor, biz 0.6 santim üreteceğiz. Bu taşlar da diş cephe ve iç cephede kullanılacak.

Emel Uslu: Metis kalıp firmasının sahibiyim. Sağlık meslek lisesinde okudum, çalışırken okudum. Edebiyat öğretmeniyim. 22 yıl İzmir Buca Anadolu Lisesi'nde çalıştım. Bu okuldan emeldi olurum diye de düşünüyordum. Hayatim şiir edebiyat üzerine kuruluydu, ancak 2014'te eşimi kaybettim. Şirketi eşim kurmuştu. İdealist bir insandı. Bir tezgahla başladı. Adım adım büyüttü. Ben de eşimin yerine şirketi koydum. Şirket yaşarsa, eşim de yaşayacakmış gibi geldi ve işleri devraldım. Manisa'ya taşındık. Hiç bilmediğim bir sektör, benim için zordu, iki çocuğum var, firma da üçüncü çocuğum oldu. Hiç devretmeyi düşünmedim. Şükür bugünlere geldik. Bu yıl 6. yılımız. Aynı zamanda çalışma ekonomisi okuyorum şu anda. Kalıp işini kadınlarla özdeşleştirmiyorlar. Ancak kalıp aslında bir sanat eseri. Çeliğe şekil veriyorsunuz. Milimetrik ölçülerle çalışıyorsunuz. Kalıbın ilk baskısında bebek dünyaya geliyormuş gibi onu yaşıyorsun. 21 kişilik bir ekibimiz var, bunların 9'u kadın. Onlarla birlikte yükselelim istiyoruz. Ayrıca ayrı bir markamız daha var. Orada da KOBİ ARGE başlangıç projesi yaptık. Armatür sektöründe kullanılacak bir parçayı üreteceğiz. Şu anda yurtdışından geliyor bu parça. Biz bunun üretimini yapacağız.

Deniz Çetinkaya Yoğungan: Ankaralıyım. 10 yıl önce üniversite için Manisa'ya geldim. Biyoloji okudum. Üniversitede okurken gelecek kaygısı başlıyor, 3. sınıfta Manisa OSB'de çalışmaya başladım. 4.5 yıl çalıştım. Sürekli eğitimler aldım. Hep eğitimle büyüdüm. Evlendim. 4.5 yılın sonunda eğitim işini 'Kendim niye yapmıyorum' dedim. Eşimle birlikte 2018 Temmuz'da firmamızı kurduk. Çok yeni bir girişimiz. Her türlü eğitimi veriyoruz. Sağlık Bakanlığı ilkyardım eğitimleri, otomasyon eğitimleri, işçi sağlığı ve güvenliği eğitimleri. Hem sanayiye, hem de diğer kesimlere eğitim veriyoruz. 14 kişilik bir ekibimiz var. Sadece Manisa'yla sınırlı değiliz, başka illerde de veriyoruz. Bu sektörde güven çok önemli, bunu vermeye çalışıyoruz. İnsanlarla temas etmeyi seviyorum.